به نام خالق هستی بخش
باید اعتراف کنم که نمیدانستم این متن را چگونه شروع کنم. بعد کمی فکر کردم که چرا و برای چه کسانی می خواهم بنویسم. من سمانه معین، مشاور و رواندرمانگر کودک و نوجوان، تازه به جمع همکارانم در سامانۀ مشاوران 724 پیوسته ام و مخاطبین این متن را همه کسانی تشکیل می دهند که به نوعی با کودکان و نوجوانان در ارتباط هستند. مادران و پدران، مربیان، معلمین، تسهیلگران و مشاوران و درمانگران این حوزه. هر کدام از ما در هر نقش و جایگاهی که با کودکان و نوجوانان در ارتباط هستیم دغدغه های مشترک و اختصاصی داریم که با طرح، بررسی و دنبال کردن آنها میتوانیم در جهت رشد بهتر کودکان و نوجوانان و آموزش و تربیت آنها گام برداریم و آسوده خاطر باشیم که برای همراهی آنها در مسیر زندگیشان، فرصت ها را غنیمت شمردهایم. پیش از این و غالباً با والدین، مربیان، معلمان و همکارانم به صورت رودررو و حضوری تعامل کرده و دغدغه هایمان را به اشتراک می گذاشتیم. ما در حضور هم گفتگو می کردیم، سئوال هایمان را مطرح کرده و به دنبال پاسخ های مناسب و موثر با هم همکاری داشتیم؛ چه در قالب جلسات مشاوره و رواندرمانی، چه به صورت نشست های علمی و تخصصی و چه در کارگاه های عمومی. اما نزدیک به یک سال است که به واسطه شیوع بیماری کرونا (COVID-19) مجال گرد هم آمدن و جلسات حضوری مشاوره به حداقل رسیده است و ناچار به ارتباط بیشتر از طریق فضای مجازی و خدمات مشاورۀ آنلاین و آفلاین هستیم. بنابراین برای مراقبت از خود و دیگران و به واسطه مسئولیت اجتماعیمان تلاش کرده ایم تا حد امکان برای رعایت پروتکل های بهداشتی، خدمات و نشست های رودرو را کاهش داده و در عین حال برای حفظ مناسب، در فضایی مثل سامانۀ 724 به دنبال دغدغه های خود در رابطه با کودکان و نوجوانان باشیم. بخشی از خدماتی که در اینجا ارائه می شود مشاورۀ آنلاین به صورت تماس تصویری یا مشاورۀ تلفنی یه صورت تماس صوتی است که من به همراه همکاران توانمندم در این حوزه، آمادۀ ارائه خدمات در زمینۀ دغدغه های اختصاصی شما بزرگواران هستیم. اما آنچه بیش از هر چیز بهانه ای شد تا در اینجا برای مخاطبین محترم بنویسم، ارائۀ مطالبی در حوزۀ تربیت، رشد، و بهبود کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان و همیاری والدین، مربیان و معلمانی است که با کودکان و نوجوانان در ارتباط هستند. در واقع در اینجا و در مطالبی که در ادامه با شما به اشتراک خواهیم گذاشت، به دنبال دغدغه های مشترکمان هستیم. بنایراین امیدوارم آنچه در مقالات آتی ارائه خواهد شد، بتواند آگاهی ما را از رشد بهنجار و عوامل موثر در رشد مناسب کودکان و نوجوانان افزایش داده و در پیشگیری از آسیبهای این دورۀ سنی و بهبود کیفیت زندگی این گروه، توانمند سازد. آنچه باعث هر چه بهتر شدن ارائۀ مطالب میشود، بازخورد شما مخاطب عزیز است. پس از مطالعۀ مطالب، پذیرای نظرات و سئوالات ارزشمند شما هستیم. و اما سئوالی که در این متن از شما دارم: معنا و هدف شخصی هر یک از ما در ارتباط با کودکان و نوجوانان چیست؟ برای حرکت در جهت این معنا و برای ماندن در مسیر این معنا چه باید کرد و چه نباید؟ چرا نقش مادری یا پدری را انتخاب کردم؟ دوست دارم چگونه پدر یا مادری باشم؟ چرا از میان این همه مسیر شغلی مربی یا معلمی را انتخاب کردم؟ آیا در ارتباط با کودکان و نوجوانان آن مربی یا معلمی که همیشه دوست داشتم باشم، هستم؟ به عنوان یک تسهیلگر یا درمانگر کودک چگونه عمل می کنم و چرا؟
نیل پست من نظریه پرداز علوم ارتباطات و استاد دانشگاه، جمله جالبی در مورد کودکان دارد. او می گوید: «کودکان پیامهای زنده ما برای زمانی هستند که هرگز در آن نخواهیم بود! ». گویا میراثی که از خود بر جای می گذاریم یک اثر غیر قابل تصور و عظیم دارد. شاید بخشی از ماموریت ما در زندگی گوش سپردن به پیام هایی است که به آینده ارسال خواهیم کرد. تا به حال در زمان سفر کرده اید؟ چشمانمان را ببندیم و تصور کنیم کودک و نوجوانی که اینک با او در ارتباط هستیم، چه پیامی از جانب ما به آینده ارسال خواهد کرد؟
- مخاطب عزیز برایم بگو که با خواندن این متن چه احساسی را تجربه کردی؟ چه سوالاتی در ذهن شما نقش بسته؟ خوشحال می شوم که نظر شما را در رابطه با آنچه در اینجا به اشتراک گذاشتم بدانم.
ارادتمند، سمانه معین
